အိႏိၵယကို ေရာက္ခဲ့တယ္ အပိုုင္း(၁၃)

အတုယူ ေလ့လာစရာမ်ားစြာ HindustanTimes သတင္းစာတုိက္မွာ ျမန္မာ မီဒီယာသမားမ်ား တက္ေရာက္ခြင့္ ရရွိေသာ အိႏၵိယလူထု ဆက္သြယ္ေရး ပညာသင္သိပၸံ (Indian Institute Of Mass Communications) ကို အိႏၵိယႏုိင္ငံ ျပန္ၾကားေရးႏွင့္ အသံလႊင့္ဝန္ႀကီးဌာန၊ လက္ေအာက္ခံဌာန တစ္ခုအျဖစ္၊ ယူနက္စကုိအဖြဲ႕မွ အတိုင္ပင္ခံ ပညာရွင္တခ်ဳိ႕ႏွင့္ ဝန္ထမ္းအနည္းငယ္ ပူးေပါင္းကာ (၁၉၆၅)ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၁၇)ရက္တြင္ စတင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ I.I.M.C သည္ ပံုႏွိပ္ႏွင့္ အီလက္ထရြန္းနစ္ သတင္းဌာန ႏွစ္မ်ဳိးစလံုး အတြက္ ပညာ သင္ၾကားႏုိင္ေသာ တကၠသိုလ္ျဖစ္ေပသည္။

ကြၽန္မတုိ႔ ျမန္မာမီဒီယာအဖြဲ႕ႀကီး၌ ပံုႏွိပ္ႏွင့္ အီလက္ထရြန္းနစ္သတင္းဌာနမွ တာဝန္ရွိသူမ်ားအျပင္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ တာဝန္ရွိသူအခ်ဳိ႕လည္း ပါဝင္လာတာေၾကာင့္ I.I.M.C တကၠသိုလ္တြင္ သတင္းစာပညာရပ္မ်ားကုိ စာေတြ႕သာမက၊ လက္ေတြ႕ ကြင္းဆင္း၍လည္းေလ့လာေစခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အိႏၵိယ၏နာမည္ႀကီး သတင္းစာတုိက္တစ္တုိက္ျဖစ္ေသာ "Hindustan Times(H.T)" သို႔ သြား ေရာက္ခြင့္ရရွိခဲ့ၾကေပသည္။ (၁၉၂၄)ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္ထူေထာင္ခဲ့သည့္ "Hindustan Times" သတင္းစာမွာအဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေဝလ်က္ရွိေသာသတင္းစာျဖစ္ၿပီး တစ္ရက္လွ်င္ ေစာင္ေရေပါင္း(၁.၄)သန္းကုိ ေန႔စဥ္ေအာင္ျမင္စြာ ထုတ္ေဝေန ေၾကာင္းသိရွိခဲ့ရသျဖင့္ အားက်အံ့ၾသမိခဲ့ရေသး၏။နယူးေဒလီၿမိဳ႕ရွိ 18-20 ,Gandhi Marg ၌ ႐ံုးခ်ဳပ္အျဖစ္တည္ေထာင္ထားေသာ သတင္းစာတုိက္ႀကီးမွာ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လြန္းၿပီး၊ သတင္းစာတုိက္အဖြဲ႕စည္းထားပံုမွာစနစ္တက်ရွိ လွသည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏နာမည္ေက်ာ္ " The Times Of India" သတင္းစာၿပီးပါက ဒုတိယေျမာက္ စာဖတ္ပရိသတ္အမ်ားဆံုးျဖစ္သည့္ "Hindustan Times" သတင္းစာ၏အယ္ဒီတာခ်ဳပ္မွာ Mr.Sanjoy Narayan ျဖစ္ကာ၊ ကြၽန္မတို႔ ျမန္မာစာနယ္ဇင္းအဖြဲ႕မွ သိလိုသမွ်အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ သတင္းစာတစ္ေစာင္ ၏အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကုိ အယ္ဒီတာတစ္ဦးမွ ရွင္းလင္းေျပာၾကားေပးခဲ့ သျဖင့္ ျပည့္ျပည့္စံုစံုသိရွိခဲ့ရေပသည္။ အဆုိပါ "Hindustan Times" သတင္းစာ ႀကီးမွာ အိႏၵိယေျမာက္ပုိင္းတစ္ခြင္ျဖစ္ေသာ နယူးေဒလီၿမိဳ႕ (New Delhi) မြန္ဘုိင္းၿမိဳ႕(Mumbai) ၊ ကိုးလ္ကတၲားၿမိဳ႕(Kalkata) ၊ ပါတနာၿမိဳ႕ (Patna)၊ ဆန္ခ်ီ(Ranchi)၊ ဘိုပါး(Bhopol) ၊ လက္ေနာင္း(Lucknow) ႏွင့္ ခ်န္ဒီရတ္ (Chandigarh) ၿမိဳ႕မ်ားအထိ ေပါက္ေျမာက္ၾသဇာသက္ေရာက္ေသာ သတင္းစာ ႀကီးတစ္ေစာင္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေလ့လာလည္ပတ္ခြင့္ရခဲ့သည္မွာ ကြၽန္မတို႔ အတြက္ ကုသုိလ္ကံထူးျခင္းေၾကာင့္ပင္။ ထုိ႔အျပင္ "Hindustan Times" သတင္းစာႀကီးမွ လက္ခြဲထုတ္ေဝေနသည့္ ေသြးေသာက္ဂ်ာနယ္ႏွင့္မဂၢဇင္းမ်ားမွာ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေဝေနေသာ ေန႔စဥ္ထုတ္စီးပြားေရးသတင္းစာ "Mint" ၊ ဟိႏၵဴဘာသာျဖင့္ ေန႔စဥ္ထုတ္ "Hindustan" သတင္းစာ၊ "Nandan" အမည္ရွိ ရင္ေသြးရတနာမ်ားအတြက္ လစဥ္ထုတ္ကေလးမဂၢဇင္း၊ စာေပေရးရာ မဂၢဇင္းျဖစ္ေသာ "Kadambani" မဂၢဇင္းမ်ားမွာလည္း စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအႀကိဳက္ ခိုင္ခိုင္မာမာရပ္တည္ေန ႏိုင္သည္မွာ အိႏၵိယသတင္းစာႀကီး၏ အားထုတ္မႈေကာင္းမ်ားကုိ သက္ေသ ခံျပသေနေပသည္။ "Hindustan Times" သတင္းစာမွာ Broadsheet ဆိုဒ္ႀကီးသတင္းစာျဖစ္ၿပီး၊ (၁၉၄၂)ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ(၁၅)ရက္က ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားျပဳလုပ္ခဲ့စဥ္က မဟတၲမဂႏၵီကိုယ္တုိင္တက္ေရာက္ ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ သလို၊ အယ္ဒီတာအဖြဲ႕ဝင္မ်ားထဲတြင္ မဟတၲမဂႏၵီ၏သားျဖစ္သူ Devdas Gandi လည္း ဦးဆံုးပါဝင္ခဲ့သူျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လြန္ခဲ့ေသာ(၆၈)ႏွစ္ေက်ာ္ ကတည္းက တာထြက္ေကာင္းခဲ့ေသာ သတင္းစာႀကီးလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ကြၽန္မတုိ႔အားလံုးကို တံခါးမရွိ၊ဓားမရွိဝင္ထြက္သြားလာခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ သတင္းစာတိုက္ႀကီးတြင္ သတင္းေထာက္မ်ားႏွင့္အယ္ဒီတာမ်ားအတြက္ သတင္းဌာနတစ္ေနရာစီခြဲျခားထားၿပီး DTP သမားမ်ားအတြက္ ကြန္ပ်ဴတာ အခန္းကုိလည္း သီးသန္႔ပံုစံျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသလုိ၊ သတင္းသမားမ်ားအားလံုး မွာ စကားအပုိမေျပာျခင္း၊ လုပ္ငန္းႏွင့္မသက္ဆုိင္သည္မ်ားကုိ မျပဳလုပ္ၾကျခင္း၊ ကြန္ပ်ဴတာမ်ားတြင္ Speaker မ်ားမထားရွိျခင္းမွာလည္း ထူးျခားခ်က္တစ္မ်ဳိး ပင္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာလည္း လုပ္ငန္းအေပၚအာ႐ံုစူးစိုက္မႈအားေကာင္းေစရန္ က်င့္သံုးသင့္သည့္ သတင္းဌာနႀကီးတစ္ခု၏နည္းလမ္းေကာင္းပင္ျဖစ္သျဖင့္ အားက်မိခဲ့ရေသးသည္။ ကြၽန္မတုိ႔ကိုယ္တုိင္ ဝင္ေရာက္ေလ့လာခြင့္ရရွိခဲ့ေသာ "Hindustan Times" သတင္းစာႀကီးမွာ ကမၻာ႔ထိပ္တန္းသတင္းစာႀကီး (၁ဝ)ေစာင္အနက္ နံပါတ္(၈)ေနရာျဖင့္ ဗိုလ္စြဲေနေသာ ေန႔စဥ္ထုတ္သတင္းစာျဖစ္ၿပီး၊ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံမွထုတ္ေဝလ်က္ရွိသည့္ "The Times Of India" သတင္းစာမွာ ေန႔စဥ္ ထုတ္ေစာင္ေရ(၃.၄)သန္းေက်ာ္ျဖင့္ နံပါတ္တစ္ေနရာတြင္ရွိ ေနခဲ့သည္ကုိ World Press Trends (2009) ၏စစ္တမ္းမ်ားအရ သိရွိခဲ့ရသည္။ ထုိ႔အျပင္ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံမွ ထုတ္ေဝေနေသာ "The Sun" သတင္းစာႀကီး မွာ ေန႔စဥ္ထုတ္ေစာင္ေရ(၃)သန္း ေက်ာ္ျဖင့္ နံပါတ္(၂)ေနရာတြင္ ရပ္တည္ ေနၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ "USA Today" သတင္းစာမွာေစာင္ေရ(၂.၂)သန္း ေက်ာ္ျဖင့္ နံပါတ္(၃)၊ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံမွ "Daily Mail" သတင္းစာမွာေစာင္ေရ (၂.၁)သန္းေက်ာ္ျဖင့္ နံပါတ္(၄)ေနရာတြင္ရွိကာ၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ "The Wall Street Journal" မွာ ေန႔ စဥ္ထုတ္ေစာင္ေရ သန္း(၂)သန္းေက်ာ္ ျဖင့္ နံပါတ္(၅)ေန ရာတြင္ ရပ္တည္ ေနေၾကာင္း ေလ့ လာခဲ့ရသည္။ ၿဗိ တိန္ႏုိင္ငံမွ ထုတ္ ေဝလ်က္ရွိေသာ "The Daily Mirror" သတင္းစာ မွာလည္း ေစာင္ေရ(၁.၄)သန္းေက်ာ္ျဖင့္ နံပါတ္(၆)အျဖစ္သိရွိခဲ့သလို၊ အိႏၵိယ ႏုိင္ငံမွ "The Hindu" သတင္းစာမွာ ေစာင္ေရ (၁.၃)သန္းေက်ာ္ျဖင့္ နံပါတ္(၇)၊ "The Deccan Chronicle" သတင္းစာမွာ ေစာင္ေရ(၁)သန္းေက်ာ္ျဖင့္ နံပါတ္(၉) ေနရာတြင္ရွိေနၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ "The New York Times" သတင္းစာမွာ ေန႔စဥ္ထုတ္ေစာင္ေရ(၁)သန္းျဖင့္ နံပါတ္(၁ဝ)ေနရာတြင္ ရပ္တည္ေနသည္ကုိ သံုးသပ္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံသည္ ကမၻာေပၚတြင္ သတင္းစာအေပါမ်ားဆံုးႏွင့္ေစာင္ေရအေကာင္းဆံုးႏိုင္ငံအျဖစ္ ေလ့လာသိ ရွိႏုိင္ေပသည္။ "Hindustan Times" သတင္းစာမ်ားအား ပံုႏွိပ္သည့္စကၠဴလိပ္ မ်ားမွာ News Print (49) ဂ်ီအက္စ္အမ္ျဖစ္ၿပီး အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ျပည္တြင္းျဖစ္ Recycle မ်ားျဖင့္ ပံုႏွိပ္ထားေသာေရာင္စံုစာမ်က္ႏွာသတင္းစာျဖစ္သည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါမွာ တစ္ေန႔တာ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဒလီႏွင့္ (ဂူး(ဒ္)ေဂါင္)Guragon အား ေျခာက္လမ္းသြား၊ အေဝး ေျပးကားလမ္းမႀကီးအျဖစ္ ဆက္သြယ္ထားေသာကားလမ္းမႀကီးအတုိင္း ႏွစ္ နာရီနီးပါးသြားေရာက္လိုက္႐ံုျဖင့္ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကသည့္ ေလ့လာေရးခရီးစဥ္မွာ ''ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါ (Hero Honda) စက္႐ံုသို႔ျဖစ္ေပသည္။ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါ ေမာ္တာလီမိတက္၏အဓိကအေျခစိုက္စက္႐ံုမွာ နယူးေဒလီ တြင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း Dharuhera , Haridwar ႏွင့္ Gurganon ဟူ၍ စက္႐ံု သံုး႐ံုခြဲျခားထားျခင္းေၾကာင့္ ကြၽန္မတုိ႔ ေလ့လာခြင့္ရခဲ့ေသာ စက္႐ံုမွာ Guraganon (ဂူး(ဒ္)ေဂါင္)၌ ျဖစ္သည္။ Hero Honda ဆိုသည္မွာ အိႏိၵယႏိုင္ငံမွ Hero Group ႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ Honda ကုမၸဏီတုိ႔ ဖက္စပ္ဖြဲ႕ထားျခင္းျဖစ္ ၿပီး စက္႐ံုသံုး႐ံုစလံုးမွ တစ္ႏွစ္လွ်င္ဆုိင္ကယ္စီးေရ(၃.၉)သန္းေက်ာ္ ပံုမွန္ ထုတ္လုပ္ေနရေၾကာင္းသိရွိရသည္။ စက္႐ံုပရဝုဏ္သို႔ ဝင္ဝင္ခ်င္းစတင္ျမင္ေတြ႕လုိက္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အသန္႔အျပန္႔ႀကိဳက္ေသာ ကြၽန္မေက်နပ္သြားမိသြားသည္က၊ ေဖြးေဖြးစြတ္ျဖဴ ေနေသာ ဝန္ထမ္းဝတ္စံုမ်ားကုိ တူညီစြာဝတ္ဆင္ထားသည့္ Hero Honda ဝန္ထမ္းမ်ား၏ ျပင္ပသြင္ျပင္လကၡဏာမ်ားေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မစိတ္ အတြင္းမွ ေတြးေတာမိခဲ့သည္။ ''အင္း...တို႔ျမန္မာမီဒီယာသမားေတြလာမွာ ဆုိေတာ့ သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ေလးေတြ ထုတ္ဝတ္ထားၾကတာပဲေနမွာေပါ့''ဟူ ေသာအေတြးပင္။ ကြၽန္မ၏စိတ္ကူးႏွင့္အေတြးကုိ စတင္ေခ်ဖ်က္ခဲ့လုိက္သူမွာ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါ စက္႐ံု၏သူေဌး Mr.Brijmohan Lall ကုိယ္တိုင္ပင္ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာတုိင္း(မ္)မွ ဦးမ်ဳိးလြင္မွ သူေဌးအား ေမးျမန္းေနေသာအသံကုိ အသာနားစြင့္ၾကည့္မိေသာ အခါ အျဖဴေရာင္ဝတ္စံုမွာ စက္႐ံု၏ယူနီေဖာင္းျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း ဝတ္ဆင္ၾကရေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖၾကားေနသည္ကုိ ၾကားသိခဲ့ရသည္။ ဟီး႐ုိး ဟြန္ဒါအမွတ္တံဆိပ္ ဆိုင္ကယ္မ်ားထုတ္လုပ္ေနသည့္ စက္႐ံုအတြင္းပုိင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ကုမၸဏီ၏မူဝါဒလမ္းစဥ္(၅)ရပ္ကို ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးျဖင့္ ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္ကို ဤသို႔ေလ့လာဖတ္႐ႈခဲ့ရေပသည္။ (၁) ကမၻာ႔အဆင့္မီထုတ္လုပ္သူျဖစ္ေရး (Be a world class manufacturer) (၂) ေစ်းကြက္ဦးေဆာင္သူျဖစ္ေရး (Be a market leader) (၃) ဝယ္ယူအသံုးျပဳသူမ်ားစိတ္ခ်မ္းသာမႈ အျပည့္ဝဆံုးရရွိေစေရး (Provide highest level of customer satisfaction (၄) အဖြဲ႕လုိက္ေဆာင္ရြက္မႈ၊ အေကာင္းဆံုးရလဒ္ေပၚထြန္းေရး (Achieve excellence through teamwork) (၅) စက္႐ံုႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သူမ်ားအား၊ ဆက္ဆံေရးအဓြန္႔ရွည္ စြာေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ေဆာင္ရြက္ေရး (Create enduring relationship with stake holders) ဟူေသာ ဒို႔တာဝန္အေရး(၅)ပါးကို ဦးထိပ္ထားေဆာင္ရြက္တတ္ေစရန္ စက္႐ံု နံရံမ်ားတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ဆုိင္းဘုတ္ႀကီးမွ ဗဟုသုတအျဖစ္ ေလ့လာ သိရွိခဲ့ရသည္။ စက္႐ံုအတြင္းေလ့လာေရးအျဖစ္ ကြၽန္မတို႔မီဒီယာအဖြဲ႕အား အုပ္စု(၃)စုခြဲ ကာ လုိက္လံျပသခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဆိုက္ကယ္ထုတ္လုပ္ပံုအဆင့္ဆင့္ကုိ အေသး စိတ္ သိရွိခဲ့ရေပသည္။ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါစက္႐ံုႀကီး၏အက်ယ္အဝန္းမွာ (၇၃) ဧကက်ယ္ဝန္းၿပီး ဝန္ထမ္းေပါင္းအေယာက္(၅ဝဝဝ)မွတစ္ရက္လွ်င္ ဆုိင္ကယ္ စီးေရ (၆၅ဝဝ)ကို ေန႔စဥ္ထုတ္လုပ္ေပးေနေၾကာင္း အံအားသင့္ဖြယ္သိရွိခဲ့ရ၏။ ဆုိင္ကယ္တစ္စီးစတင္ျဖစ္ေပၚလာရန္အတြက္ တပ္ဆင္ေပးရေသာပစၥည္း ကိရိ ယာမ်ားမွအစ၊ မီးခြက္၊ ဆိုင္ကယ္ဘီး၊ ဟြန္း၊ အင္ဂ်င္အဆံုးထိ ပစၥည္းအမယ္ ေပါင္း(၂၅ဝဝ)ေက်ာ္အား တပ္ဆင္မႈႏွင့္ထုတ္လုပ္မႈအပိုင္းမ်ားမွာ အေသးစိတ္ ျဖင့္ စနစ္တက်ရွိလွသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။ ဟီး႐ိုးဟြန္းဒါစက္႐ံု၏ ထူးျခားခ်က္မွာ ဝန္ထမ္းဝတ္စံုေဖြးေဖြးေလးမ်ားမွာဆီမ်ားစြန္းေပျခင္းႏွင့္ အညစ္ အေၾကးစြန္းထင္းျခင္းမ်ားမရွိသလို၊ ၾကမ္းျပင္မ်ားေပၚတြင္လည္း မူလီေသးေသး ေလးတစ္လံုးမွအစ၊ မည္သည့္ဝါရွာပစၥည္းမွမက်န္၊ ျပဳတ္က်ေနသည္ကုိ မျမင္ ေတြ႕ခဲ့ရျခင္းေၾကာင့္ပင္။ ဤသည္မွာလည္း စည္းစနစ္ေကာင္းမြန္ထူးျခားေသာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ေၾကာင့္ဟု သံုးသပ္မိခဲ့သလို၊ ေနာက္ထပ္တစ္ေနရာတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ဆုိင္းဘုတ္ပါ စည္းကမ္းမ်ားေကာင္းမြန္ျခင္းေၾကာင့္ဟုလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ေတြးေတာေနမိခဲ့သည္။ Benefits of TPM အျဖစ္ "Zero Accident, Zero Defect , Zero, Breakdown" ဟူေသာ ပစၥည္းမ်ား အေလအလြင့္အျဖစ္ပ်က္စီးမႈမရွိေစရ။ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးမွ် ထိခိုက္ဒဏ္ရာမရေစရ၊ စက္ကိရိယာခ်ဳိ႕ယြင္းမႈမျဖစ္ေစရ ဟူသည့္စည္းကမ္းခ်က္မွာ ျပတ္သားလြန္းလွေပသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ စက္႐ံုမ်ား ႏွင့္ ကုမၸဏီမ်ားပင္ မိမိတို႔၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားကုိ အတုယူ၍ ျဖည့္ဆည္းလိုက္နာ သင့္၏။ အုပ္စု(၃)စုခြဲလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ အုပ္စု(၁)တြင္ပါဝင္ခဲ့ေသာ ကြၽန္မတုိ႔အဖြဲ႕ သားမ်ားအတြက္ ဆုိင္ကယ္စက္႐ံုအတြင္းသို႔ ထုတ္လုပ္မႈအဆင့္ဆင့္ၾကည့္ ႐ႈ႐ံုသာ ၾကည့္႐ႈခဲ့ခ်ိန္မွာ တစ္နာရီနီးပါးၾကာျမင့္သြားေသာ္လည္း၊ နားအူေလာက္ ေအာင္ ဆူညံေနသည့္ အသံဆိုးႀကီးမ်ားကို မၾကားခဲ့ရသျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာခဲ့ရ ေသးသည္။ ထုိ႔အျပင္ ထုတ္လုပ္မႈဌာနတုိင္းတြင္လည္း ဝန္ထမ္းမ်ားမွာ တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္ တည္ၿငိမ္စြာအလုပ္လုပ္ေနၾကသည္မွာ စက္႐ုပ္မ်ားလား ပင္ ေအာက္ေမ့ခဲ့ရေပသည္။ သို႔ေသာ္ ဆုိင္ကယ္စက္႐ံုအတြင္း၌ လႈပ္လႈပ္ ရွားရွားျဖင့္ ဆူညံစြာအသံထြက္ေနသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ဌာနစိတ္တစ္ခုကို လည္း ေလ့လာခဲ့ၾကရၿပီး၊ ဝတ္စံုအျဖဴေရာင္ေလးမ်ားျဖင့္ ဝန္ထမ္းမ်ား ကိုယ္တိုင္ အၿပီးသတ္တပ္ဆင္ၿပီးေသာ ဆိုင္ကယ္ေပၚသို႔ တက္ခြလိုက္၊ စက္ႏိႈး ၾကည့္လိုက္၊ ဟြန္းတီးလိုက္၊ ဂီယာအမ်ဳိးမ်ဳိးခ်ိန္းလိုက္၊ အင္ဂ်င္လီဗာကို တင္လိုက္၊ ခ်လိုက္၊ မီးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ႏွင့္ ႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနေအာင္ ဆူညံပြက္ ေလာ႐ိုက္ေနသည့္ ဆိုင္ကယ္အေခ်ာသတ္ဌာနပင္ျဖစ္သည္။ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါ စက္႐ံုထုတ္ ဆိုင္ကယ္တစ္စီး၏တန္ဖိုးမွာ ေဒၚလာ(၉ဝဝ)နီးပါးရွိသလို အမ်ဳိး သားစီး(၁၂၅)စီစီ၊ အင္ဂ်င္တပ္ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္တစ္စီးမွာ ဓာတ္ဆီ တစ္ဂါ လန္လွ်င္ မိုင္(၇ဝ)နီးပါးေမာင္းႏွင္ႏိုင္ေၾကာင္းသိရသည္။ ကြၽန္မတို႔ ျမန္မာမီဒီယာအဖြဲ႕မွာ ဆုိင္ကယ္စက္႐ံုအတြင္း ေလ့လာေနစဥ္ အခ်ိန္မွာပင္ အလွဓာတ္ပံု႐ိုက္သူမ်ား၊ မွတ္တမ္းတင္ဓာတ္ပံု႐ိုက္ကူးသူမ်ား ျဖင့္ စက္႐ံုတစ္ဝန္းလံုးအျပည့္ေနရာယူထားၾကေပသည္။ ေလ့လာေရးၿပီးစီး ခ်ိန္၌ စက္႐ံု၏ အစည္းအေဝးခန္းမႀကီးတြင္ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါစက္႐ံုမွ Operation Manager မွစက္႐ံုအေၾကာင္း ရွင္းလင္းတင္ျပခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အေသးစိတ္ သိရွိခဲ့ရေသးသည္။ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါစက္႐ံုမွ ဝန္ထမ္းေပါင္း(၅ဝဝဝ)အနက္၊ M.B.A စီးပြားေရး လုပ္ငန္းစီမံခန္႔ခြဲမႈ မဟာဘြဲ႕ရဝန္ထမ္းေပါင္း(၂ဝဝ)ေက်ာ္အား လစာေကာင္း ေကာင္းေပးၿပီး ခန္႔ထားႏိုင္သလို အင္ဂ်င္ထုတ္လုပ္ေရးအပိုင္းမွ ဝန္ထမ္း တစ္ဦး၏လစာမွာ ႐ူပီး(၁၂ဝဝဝ) (Rupees 12000) နီးပါးဟု သိရွိရတာေၾကာင့္ တစ္လလွ်င္ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ႏွစ္သိန္းခြဲေက်ာ္ဝင္ေငြရွိသည့္ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါ ဝန္ထမ္းမ်ာ ဘာေၾကာင့္ တက္ၾ<ြကစြာလုပ္ကိုင္ေနၾကသလဲဟူေသာ အေျဖကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ရေပသည္။ ျမန္မာမီဒီယာအဖြဲ႕အား Projector ျဖင့္ အေသးစိတ္ရွင္းလင္းတင္ျပခဲ့ ေသာ Operation Manager ၏ တင္ျပခ်က္အရ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါဆိုင္ကယ္မ်ား မွာ (၂ဝဝ၉-၂ဝ၁ဝ)ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း(၅ဝဝဝ) ေရာင္းအားရွိကာ ယခုႏွစ္အတြင္းမွ စတင္ၿပီးေနာင္အခါေဒၚလာသန္း ေပါင္း(၅၄ဝဝ)အထိ တိုးျမႇင့္ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ စီမံေဆာင္ရြက္ထားေၾကာင္း၊ ဝန္ထမ္းမ်ားကိုလည္း သင္တန္းမ်ားစနစ္တက်ေပး၍ အရည္အခ်င္းတိုးတက္ လာသည္ႏွင့္ လစာမ်ားထိုက္ထိုက္တန္တန္ ခ်ီးျမႇင့္ေသာနည္းလမ္းေကာင္းမ်ား ျဖင့္ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါမွ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ အျခားစက္႐ံုသို႔ေရာက္မသြားႏိုင္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ေၾကာင္း ၾကားသိခဲ့ရျခင္းမွာလည္း စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ား၏ အလိမၼာ တစ္မ်ဳိးပင္ျဖစ္ေပသည္။ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါမွ ဥကၠ႒ျဖစ္သူ Mr.Brijmohan Lall သည္ အလုပ္ကို အလုပ္ႏွင့္တူေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္သူျဖစ္သလုိ ဝန္ထမ္းမ်ားအေပၚတြင္လည္း ေလ့လာမႈမွာ အေသးစိတ္လွေပသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ဆိုရေသာ္ စက္႐ံုဝန္ထမ္း မ်ား၏ေမြးေန႔၊ ရက္ျမတ္မ်ားကို လစဥ္အလိုက္ဂုဏ္ျပဳေရးသားကာ နာမည္ႏွင့္ တကြစက္႐ံုအတြင္း၌ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးျဖင့္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ နည္းလမ္းေကာင္းမွာ ဝန္ထမ္းေကာင္းမ်ားအား Motivation ျပဳလုပ္ေပးေသာ္ နည္းစနစ္တစ္မ်ဳိးပင္ ျဖစ္မည္ဟု ကြၽန္မသံုးသပ္မိခဲ့သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ (၁၉၈၃)ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္ခဲ့ေသာ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါ ဆိုင္ကယ္မ်ားမွာ ယေန႔အခါတြင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ ေစ်းကြက္ကို(၉၅)ရာခိုင္ႏႈန္း အထိ ရယူထားၿပီဟု စက္႐ံု၏ Operation မန္ေနဂ်ာ၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ သိရွိရသည္။ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါစက္႐ံုမွအထြက္ လမ္းတစ္ေနရာတြင္ ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးတစ္ခုကို ထပ္မံေတြ႕ရွိလိုက္ရၿပီး၊ အိႏၵိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မဟတၱမဂႏၶီ (Mahatma Gandhi) ၏ ဒႆနကိုဂုဏ္ျပဳေဖာ္ျပထားျခင္းမွာ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါစက္႐ံုမွ စီမံခန္႔ ခြဲသူမ်ား၏ ဝန္ထမ္းမ်ားအေပၚ သတိေပးတပ္လွန္႔ျခင္းသေဘာလည္း သက္ ေရာက္မည္ဟု ကြၽန္မသံုးသပ္ၾကည့္မိခဲ့သည္။ ''A customer is the most important visitor on our premises. He is not dependent on us. We are dependent on him. He is not an interruption on our work. He is the purpose of it and not an outsider on our premises. He is a part of it. We are not doing him a favour by serving him. He is doing us a favour by giving us the opportunity to do so'' ဟူသည့္ ''အားေပးဝယ္ယူေသာ ေဖာက္သည္ဆုိသည္မွာ အေရး ႀကီးဆံုးဧည့္သည္ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို မွီခိုေနတာမဟုတ္ပါ ဘူး။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကသာ သူ႔ကိုမွီခိုေနရတာျဖစ္ပါတယ္။သူက ကြၽႏု္ပ္တို႔ရဲ႕ အလုပ္ကိုလာ႐ႈပ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီစက္႐ံုမွာသူက အျပင္လူ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ရပ္တည္ေနႏိုင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔က သူ႔ကိုလိုက္ေလ်ာၾကည္ျဖဴေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽႏု္ပ္တို႔ရဲ႕လုပ္ငန္းလည္ပတ္လုပ္ခြင့္ေပးေနတဲ့လိုက္ေလ်ာၾကည္ျဖဴမႈ ကို သူကေပးစြမ္းေနတာျဖစ္ပါတယ္'' ္''ဟု ဖတ္႐ႈေလ့လာခဲ့ရတာေၾကာင့္ ဟီး႐ိုးဟြန္ဒါစက္႐ံု၏တစ္ေန႔တာေလ့လာေရးမွာ ကြၽန္မအတြက္ အသိပညာ မ်ားစြာတိုးပြားခဲ့ရေပသည္။ ဆုကဗ်ာ

ဓာတ္ပံု ဇင္မင္းေဆြ